فاطمه‌ سادات نواب‌صفوي، از زنان حاضر در دوران دفاع مقدس بود که فعاليت‌هاي مختلف در عرصه دفاع مقدس انجام داد از عکس‌برداري و خبرنگاري گرفته تا ‌ فعاليت‌ چريکي، ديده‌باني، امداد و نجات. او فرزند شهيد سيد‌مجتبي نواب‌صفوي از مبارزان جمعيت فداييان اسلام است که در عمليات آزادسازي خرمشهر در سال 61 به عنوان تنها زن رزمنده دوشادوش مردان به مبارزه پرداخت. زمان شهادت پدر 5 سال داشت و به علت مخالفت پدر با رژيم شاه تا اين زمان فاقد شناسنامه بود. سال‌ها بعد مادرش منيره سادات با نام خانوادگي ميرلوحي براي وي شناسنامه گرفت و او توانست به مدرسه برود. فاطمه سادات پس از اخذ مدرک ديپلم با فرزند عمه مادرش سيدابوالحسن فاضل‌رضوي ازدواج کرد و به دليل مخالفت همسرش با رژيم شاه در همان سال‌ اول تأهل به روستاي بافتان از توابع شهرستان زاهدان تبعيد شدند. آن‌ها بعد از چند سال زندگي در روستا و آموزش به کودکان روستايي بر اثر بيماري فاطمه سادات به مالاريا به مشهد آمدند و پس از بهبود به يکي از روستاهاي جهرم از توابع استان فارس رفتند. ايشان بعد از پايان دوران تبعيد، همراه با همسرش به تهران آمد و پس از چندي به دليل مخالفت رژيم با ورود وي به دانشگاه، براي ادامه تحصيل عزم هجرت به خارج از کشور کرد. فاطمه سادات در رشته‌ مهندسي کامپيوتر و سيدابوالحسن در رشته‌ مهندسي ماشين‌آلات صنعتي از آمريکا فارغ‌التحصيل شدند. او سال 57 همراه با دختر کوچکش ام‌هاني به ايران بازگشت. دو سال بعد همسر وي در منطقه کردستان به شهادت رسيد و فاطمه در کنار رزمندگان انقلاب به مبارزه با رژيم غاصب بعثي پرداخت و در عمليات آزادسازي خرمشهر به عنوان تنها زن مبارز شرکت کرد. وي در اين عمليات ديده‌بان بود و به گفته همرزمانش با اطلاعات دقيقي که از موقعيت‌ها مي‌داد کمک شايان توجهي مي‌کرد.