صدايت را مي شنوم كه همراه با من يك ندا را سر مي دهد

         آري، ما پروانه ايم

پروانه هايي كه عاشق گلهاي نرگس و ياس اند

كه به اميد آمدنش تا جايي كه بال هايمان ياريمان دهد،

به سمت پيشگاه خدا پرواز مي كنيم؛

و تو اي هم نفس كه صداي گرم ما عاشقان را مي شنوي،

به ما بپيوند

تا با نفسي گرمتر آمدنش را از معبود پروانه ها بطلبيم:

اللهم عجل لوليك الفرج"

از قرآن کریم:

حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ‏ «1» براى محفوظ بودن از بدان و از بيم و بدى آنان.

لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ‏ «2»، براى رهايى از اندوه.

أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ «3» براى در امان بودن از فريب بيگانگان و ايمنى از مكر و حيلت دشمنان.

ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ‏ «4» براى زندگانى خوش داشتن و آسوده زيستن و در گشايش بسر بردن.

از رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلم:

سبحان اللّه العظيم و بحمده و لا حول و لا قوّة إلّا باللّه العلىّ العظيم‏: بعد از هر نماز صبح ده بار براى مصون بودن از بيماريهاى بد چون خوره و پيسى و ديوانگى و مانند آنها.

و اللّهمّ اهدنى من عندك و افض علىّ من فضلك و انشر علىّ من رحمتك و انزل علىّ من بركاتك: بعد از هر نماز يك بار براى يافتن مقام قرب به حق كه نائل شدن به مقامات معنوى است.

  اللّه سـر هر اسـم و رسـمى                     اللّه مهـار هـر طـلـســـــــمـى

  اللّه سُــــرور و رَوح ســـــالـك                     اللّه سُــــــرور و رَوح ســــــالك

 الـلّـه  وَراى  كــــلّ  كـامـــــل                      ســر سلسله هـمـه مراحـــل

            مـحـمـــود مـســـلّـم مـلائـــك                     امّـار مــــــطـاع در مـمــــــالـك           

هم سالك وهم سلوك ومسلوك                    او مـــالك و ماســواه مـمــلوك

هـر حكم كه داد هــر دل آگاه                      ســـرلـوحه حــكم اســـم اللّه

اسمى كه در او دواى هر درد                      اســمى كه رواى مرئه و مــرد

 اســمى كه مــــراد آدم آمــد                      اسمـى كه سُــرود عالــم آمـد

سـوداگـر اگـر در او دل آسـود                      سودا همه سود دارد و ســود

  مـــر هـمـــدم كـردگـار عـالــم                     كى هــول و هـــراس دارد و هـمّ

دل در حــــــــرم مـطــــــهّـر او                     گل گــردد و هــم مـعــــطّـر او

هـــر دل كـه ولاى وصــل دارد                      هـمــواره هــواى اصــــل دارد

موسـى كه هـواى طــور دارد                      كى دل سـرِ وصل حــــور دارد

 اى واى مـــر آدم هـــــوس را                      دل داده كام سـگ مـــگس را

 در وصـل صـمـد رسـد رصـدگر                     در اســم احـد رود سـراســـر

 درگـاه ســـحـر مــراد ســـالك                     دادار دهــد عـلـى مـســــالك

لــــــــوح  دل  آمــــــلىِّ  آگــاه                    دارد صُـــــــوَر مـلائــــــك اللّه

(1). آل عمران/ 174

(2). انبياء/ 88

(3). غافر/ 45

(4). كهف/

+ نوشته شده در  سه شنبه بیست و دوم بهمن ۱۳۹۲ساعت 4:12  توسط داود صیاد مالفجانی  |