«نماز
جماعت»
شهيد نصر اصفهاني براي نماز جماعت اهميت زيادي قايل بود، به ويژه براي نماز
صبح.هميشه جزو نخستين كساني بود كه در كوي «شهيد فلاحي» براي برپايي نماز صبح حاضر
مي¬شد.
اگر ما هم تنبلي مي¬كرديم و در نماز صبح حاضر نمي¬شديم، به ما تذكر مي¬داد. بعد از
نماز هم با خودروي شخصي¬اش، همكاران را به اداره مي¬برد.
نمونه جالبي از جماعت ايشان به ياد دارم:
«در بيمارستان بستري و واقعاً لاغر و نحيف بود و روزهاي آخر زندگي¬اش را سپري
مي¬كرد.
به همراه «سرهنگ براتي» به ملاقات ايشان رفتيم. درست لحظه¬اي كه رسيديم، صداي اذان
برخاست». به ما گفت: «وقت نماز است، چرا پيش من آمديد؟! چرا به نماز جماعت
نرفتيد؟!» و پس از احوالپرسي، ما را به نماز جماعت دعوت كرد.
هرگز نتوانستم خودم را لحظه¬اي به جاي او فرض كنم. اگر من در آن حالت بودم، حتي
نمي¬توانستم از جاي خود تكان بخورم؛ اما ايشان مسير زيادي را براي اداي اين فريضه،
نماز جماعت، طي مي¬كرد تا به تكليف عمل كند.
راوي: «سرگرد خلبان هوشنگ ياري »
منبع:كتاب مردره از انتشارات مركز اسناد انقلاب اسلامي؛سال 1380
04
+ نوشته شده در سه شنبه سی و یکم اردیبهشت ۱۳۹۲ساعت 15:44 توسط داود صیاد مالفجانی
|
